ساعت رویداد- حبیب هوشیار(یادداشت ): در آستانه فرارسیدن ۱۷مرداد سالروز شهادت خبرنگار شهید محمود صارمی به بهانه این روز خجسته مراسم تجلیل از خبرنگاران به عناوین مختلف در سطح استان و شهرستان برگزار میشود اما اینکه این مراسم چگونه و با چه سازوکاری برگزار میشود با اما و اگر های مختلفی مواجه میشویم که این اما و اگرها در بین مسولان برگزاری مراسم شاید چندان خوشایند و به مزاج آنان سازگار نباشد .
در زمان اشتغال بکار بنده بعنوان خبرنگار رسمی روزنامه اطلاعات درشهرستان لنگرود و پس از آن در رشت انتقال یافتم در آن زمان ضرورت امر ایجاب می‌کرد که خبرنگاران روزنامه ها را که در کارنامه فعالیت خبری دارند تقدیر و تجلیل شوند بعدها بنا به دلایل باند بازیهای خارج از گود خبرنگاری متاسفانه شاهد معرفی و قدردانی افرادی در مراسم بودیم که هویت و آثار چندانی از عملکرد خبری در عرصه اطلاع رسانی نداشتند و فقط بعنوان موزع و نماینده فروش نشریات فعالیت میکردند
در این مراسم به اصطلاح بزرگ فرهنگی سایر همکارانی که از راه دورونزدیک به این همایش می‌آمدند به این فکر دلخوش بودند که مثلاً توسط فلان مسول استانی یا استاندار و یا مدیرکل بعنوان خبرنگار پیشکسوت ویا فعال رسانه معرفی خواهند شد غافل از اینکه بعنوان تماشاچی و مشوق دیگر همکاران در مراسم حضور داشتند و شایان ذکر است افرادی هم بودند که بدلیل رفاقت های بیرونی و باند بازیهای محرمانه هرساله بعنوان خبرنگار پیشکسوت یا فعال رسانه معرفی میشدند
در واقع بیمه شده هرساله تجلیل وقدردانی این مراسم سالانه بودند اما با گذشت زمان معرفی و تجلیل از خبرنگاران کلا تغییر اساسی بخود گرفت و مفهوم واقعی آن متحول و دگرگون شدو فقط از یکسری خبرنگار های مورد نظر و سفارشی خودشان در همایش سالانه روز خبرنگار تجلیل و قدردانی میشد در حالیکه خبرنگارانی هم بودند که صادقانه و با داشتن بیان و کار بسیار زیبا با اینکه پیشتاز و یکه تاز عرصه خبر و اطلاع رسانی بودند نه بعنوان فعال رسانه و نه بعنوان پیشکسوت عرصه خبر و اطلاع رسانی در این مراسم از آنان تقدیر و تجلیل نمیشد
و این عزیزان فقط بعنوان خبرنگار گمنام و تماشاچی در مراسم حضور داشتند مثلاً بنده بعنوان خبرنگار رسمی روزنامه اطلاعات که از ابتدای شهریور ۶۶ بدون هیچگونه امکانات و تجهیزات اقدام به اطلاع رسانی میکردم در طول این سالها فقط ۲ بار به سکوی تجلیل وقدردانی رفتم ولی در ادارات کل که از خبرنگاران تقدیر و تجلیل میشد بنده دهها بار از سوی مدیران ارشد استان تشویق و ترغیب شدم ولی مابقی سالها بعنوان تماشاچی و تشویق کننده دیگر همکاران نوپا و تازه به دوران رسیده در مراسم دعوت میشدم
بعدها که متوجه شدم موضوع از چه قرار است دیگر به دعوت های مسولان اداره کل ارشاد و خانه مطبوعات توجهی نکردم ودراینگونه جلسات حاضر نمیشدم چرا چون این مراسم ها فقط جنبه تشریفاتی داشته و با هدف و انگیزه که بتواند خبرنگار را از نظر رفاهی و خدماتی زیر چتر توجه قرار دهد نبوده است سخنرانان در مراسم روز خبرنگار اعلام میکردند که ایکاش ما هم یک خبرنگار بودیم باید در پاسخ به این مسولان اعلام کنم
که با یه گل بهار نمیشه و با حلوا حلوا گفتن هم دهان شیرین نمیشه آقای مسول یا مدیرکل و یا استاندار و یا نماینده شما خبرنگار نباشید و الکی شعار دفاع از حقوق خبرنگار ندهید و خود را مدافع حقوق خبرنگار ندانید چون در دفاع از حقوق خبرنگار و رفع مسائل و مشکلات جامعه خبری ما خبرنگاران در ترازوی عملکرد شما چیزی مشاهده نکردیم
مشکلاتی از جمله معیشت، درمان، بیمه، امنیت شغلی و حقوقی و برقراری امکانات و خدمات رفاهی مسکن و غیر که همه این مشکلات کلاف سردرگمی شده که خبرنگار را رنج و عذاب میدهد یک برگ تقدیرنامه و یک فقره کارت هدیه ناچیز که ارزش اقتصادی چندانی در بازار ندارد دردی از مشکلات خبرنگاران دوا نمیکند مسئولان امروزه باید بدانند که خود بخود به رده های بالای مدیریتی نرسیدند درواقع همین مصاحبه ها و گزارش های یک خبرنگار بوده که توانسته پلکان ترقی مدیریتی را برای مدیران رقم بزند امروزه مدیران و مسولان خبرنگار را فقط برای بالا رفتن ازنردبان ترقی استفاده میکنند پس از آن وقتی تکیه بر میز مدیریتی زدن خبرنگار را نمی‌شناسند
از طرف دیگر خانه مطبوعات عملکرد سازنده و شایسته تا به امروز برای جامعه خبرنگاران استان نداشته اداره کل ارشاد هم نظارت کافی و وافی و اساسنامه پر محتوا برای سروسامان دادن به برنامه های خدماتی و رفاهی خبرنگاران تاکنون نداشته است اکنون کتابی در دانشگاههای کشور تدریس میشود و نویسنده کتاب اعلام داشته که مدیران جهان سومی بیشتر حرف میزنند تا عمل کنند به امید روزی که حرف زدن کنار گذاشته شود و عمل را جایگزین حرف کنیم
نویسنده حبیب هوشیار
